حق زن در مطالبه آمیزش جنسی طبق متعارف

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشیار گروه فلسفه فقه و حقوق، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، و مدرس درس خارج حوزه علمیه قم، قم، ایران

چکیده

درباره فاصله زمانی‌ای که زن حق مطالبه آمیزش جنسی از شوهرش را دارد بسیاری از فقیهان برای آن تحدید کمی قائل شده و فتوا داده‌اند که زن هر چهار ماه یک بار حق مطالبه آمیزش از همسرش را دارد. در این مقاله ادله‌ای که به سود این دیدگاه مطرح شده یا می‌توان مطرح کرد بررسی، و اثبات شده است که از اعتبار علمی کافی برخوردار نیست و در برابر آن، این دیدگاه مطرح شده است که اساساً این حق، در اثر امور فراوانی مانند سن، مزاج افراد، منطقه جغرافیایی، ویژگی‌های روان‌شناختی و شخصیتی و ... تغییر می‌کند و از امور ثابتی نیست که شارع مقدس درباره‌اش تحدید کمّی ثابتی داشته باشد. در نتیجه، باید گفت این حق تحدید کیفی دارد نه کمّی؛ و طبق متعارف نوع افراد برای هر سن، منطقه، مزاج و دیگر عوامل مؤثر کارشناسی می‌شود و برای رفع اختلاف می‌توان قانون موقت وضع کرد و در فرض نبود قانون موقت و شکایت زن، قاضی واجد شرایط، می‌تواند زمانی برایش تعیین ‌کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Women's Right to Demand Sexual Intercourse according to Custom

نویسنده [English]

  • saeid Ziyayifar
Associate Professor, Department of Philosophy of Jurisprudence and Law, Islamic Sciences and Culture Academy; Lecturer, Higher Islamic Studies of Jurisprudence and Principles, Qom Seminary, Qom, Iran
چکیده [English]

Regarding the time interval during which a woman has the right to demand sexual intercourse from her husband, many jurists have set a small limit and issued a fatwa that a woman has the right to request sexual intercourse from her husband once every four months. In this article, the arguments that have been presented or can be presented in favor of this point of view have been examined and it has been proven that they do not have sufficient scientific validity. In contrast, another view has been put forward according to which the woman's right basically changes due to many factors such as age, temperament of people, geographical region, psychological and personality characteristics, etc. Hence, the right is not one of the fixed subjects about which the holy Sharia has a fixed quantitative limitation. As a result, it should be said that this right has a qualitative rather than a quantitative limitation. Therefore, according to custom, individuals should be considered based on age, region, temperament, and other influential factors. In addition, a temporary law can be enacted to resolve the dispute, and in the absence of a temporary law and the woman's complaint, a qualified judge can set a time for her.
.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Woman
  • Right to Claim
  • Sexual Intercourse
  • Quantitative and Qualitative Limitation
قرآن کریم.
ابن ادریس حلّی، محمد (1410). السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، قم: دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ج2.
ابن براج طرابلسی، عبد العزیز (1406). المهذب، قم: دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ج2.
استرآبادی، محمد امین (1426). الفوائد المدنیة، قم: مؤسسة النشر الاسلامی، الطبعة الثانیة.
باقلانی، محمد (1413). التقریب والارشاد، بیروت: الرسالة، الطبعة الاولی، ج1.
بجنوردی، سید حسن (1419). القواعد الفقهیة، قم: دار الحدیث، چاپ اول، ج2.
بحر العلوم، سید عز الدین (1415). بحوث فقهیة: تقریر درس آیت‌الله حسین حلی، قم: مؤسسة المنار، چاپ چهارم.
بحرانی، یوسف (1405). الحدائق الناضرة، بیروت: دار الاضواء، الطبعة الثانیة، ج1، 23.
تبریزی، میرزا جواد (1374). ارشاد الطالب، قم: اسماعیلیان، چاپ سوم، ج1.
تونی، عبد الله (1412). الوافیة، قم: مجمع الفکر الاسلامی، الطبعة الاولی.
جزائری، سید هاشم (1404). البرهان فی تفسیر القرآن، قم: اسماعیلیان، ج1.
حر عاملی، محمد (1416). وسائل الشیعة، قم: مؤسسة آل البیت (ع)، ج20.
حلی، جعفر (1403). شرائع الإسلام، بیروت: مؤسسة الوفاء، ج2.
حلّی، جعفر (1418). المختصر النافع فی فقه الإمامیة، قم: مؤسسة المطبوعات الدینیة، الطبعة السادسة، ج2.
حلی، حسن (1399). کشف المراد، بیروت: الاعلمی.
حلّی، حسن (1413). قواعد الأحکام فی معرفة الحلال والحرام، قم: دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ج3.
خمینی، روح‌الله (1385). الرسائل، قم: اسماعیلیان، ج1.
خوئی، سید ابو القاسم (1409). معجم رجال الحدیث، بیروت: بی‌نا، الطبعة الرابعة، ج6، 11، 23.
خوئی، سید ابو القاسم (1418). موسوعة الإمام الخوئی، قم: مؤسسة إحیاء آثار الإمام الخوئی، الطبعة الاولی، ج32.
سبزواری، سید عبدالاعلی (1409). مواهب الرحمن فی تفسیر القرآن، بی‌جا: دفتر آیت‌الله سبزواری، الطبعة الثانیة، ج4.
سبزواری، محمد باقر (1423). کفایة الأحکام، اصفهان: مدرسه صدر، ج2.
شبیری زنجانی، سید موسی (1419). کتاب نکاح، قم: مؤسسه پژوهشی رای‌پرداز، الطبعة الاولی، ج5.
شهرستانی، محمد (1934). نهایة الاقدام فی علم الکلام، بی‌جا: آکسفورد.
صدر، سید محمد باقر (1417). اقتصادنا، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
صدوق، محمد (1385). علل الشرائع، قم: داوری، ج2.
صدوق، محمد (1413). من لا یحضره الفقیه، قم: مؤسسة النشر الاسلامی، الطبعة الثانیة، ج3 و 4.
ضیایی‌فر، سعید (1394). «کاربست شئون معصوم در اصول»، در: فقه، س21، ش79، ص93-112.
ضیایی‌فر، سعید (1398). «قاعده اولی حجیت سیره‌های جدید در غیرعبادات»، در: جستارهای فقهی و اصولی، س5، ش17، ص7-27.
ضیایی‌فر، سعید (1398). فلسفه علم فقه، قم و تهران: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و سمت، چاپ دوم.
طباطبایی قمی، سید تقی (1371). آراؤنا فی أصول الفقه، قم: محلاتی، چاپ اول، ج3.
طباطبایی، سید علی (1418). ریاض المسائل، قم: مؤسسة آل البیت (ع) لاحیاء التراث، الطبعة الاولی، ج11.
طباطبایی، سید محمدحسین (1390). المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسة الأعلمی، الطبعة الثانیة، ج2 و 4.
طباطبائی حکیم، سید محسن (1416). مستمسک العروة الوثقی، قم: مؤسسة دار التفسیر، الطبعة الاولی، ج14.
طباطبائی یزدی، سید کاظم (1399). العروة الوثقی، تهران: مکتبة علمیة اسلامیة، ج2.
طبرسی، احمد (1403). الاحتجاج، مشهد: نشر معروف، الطبعة الاولی، ج2.
طوسی، محمد (1400). النهایة فی مجرد الفقه والفتاوی، بیروت: دار الکتاب العربی، الطبعة الثانیة.
طوسی، محمد (1406). الاقتصاد، بیروت: دار الاضواء.
طوسی، محمد (1407). تهذیب الأحکام، تهران: دار الکتب الاسلامیة، الطبعة الرابعة، ج8.
طوسی، محمد (1420). الفهرست، قم: مکتبة المحقق الطباطبائی.
طوسی، محمد بن حسن (1373). رجال الطوسی، قم: مؤسسة النشر الإسلامی، الطبعة الثالثة.
عاملی (شهید اول)، محمد (بی‌تا). القواعد والفوائد، قم: مفید، ج1.
عاملی (شهید ثانی)، زین‌الدین (1374). تمهید القواعد، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
فضل الله، محمد حسین (1419). من وحی القرآن، بیروت: دار الملاک، الطبعة الاولی، ج4.
فیض کاشانی، محمد محسن (1401). مفاتیح الشرائع، قم: مجمع الذخائر الاسلامیة، ج2.
کلینی، محمد (1407). الکافی، تهران: دار الکتب الإسلامیة، الطبعة الرابعة، ج6.
لاهیجی، عبدالرزاق (1372). گوهر مراد، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
مکارم شیرازی، ناصر (1421). الأمثل فی تفسیر کتاب الله المنزل، قم: مدرسة الإمام علی بن أبی طالب (ع)، الطبعة الاولی، ج3.
منتظری، حسین‌علی (1408). دراسات فی ولایة الفقیه، قم: المرکز العالمی للدراسات الاسلامیة، الطبعة الاولی، ج1.
نجاشی، احمد (1413). رجال النجاشی، قم: مؤسسة النشر الإسلامی.
نجفی، محمدحسن (1365). جواهر الکلام، تهران: دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، ج29.
نراقی، احمد (1415). مستند الشیعة، مشهد: مؤسسة آل البیت (ع) لاحیاء التراث، الطبعة الاولی، ج16.
نوبهار، رحیم؛ حسینی، سیده ام‌البنین (1397). «حدود روابط جنسی زن و شوهر در چارچوب قاعده معاشرت به معروف»، در: خانواده‌پژوهی، س14، ش53، ص75-94.
واحدی، علی (1362). اسباب النزول، قم: رضی.
هاشمی، ریحانه؛ هاشمی‌زاده، سید محمد (1389). شیوه‌های کنترل غریزه جنسی، قم: بوستان کتاب.
هدایت‌نیا، فرج‌الله (1395). «کارکردهای اصل عفاف در حقوق خانواده»، در: حقوق اسلامی، س13، ش51، ص41-69.
هدایت‌نیا، فرج‌الله (1397). نشوز زوجین در فقه و حقوق ایران، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.