اسناد سجلی از مهمترین اسناد رسمی برای معرفی هویت و تشخیص ممیزات اشخاص طبیعیاند. در میان ممیزات اشخاص طبیعی، نام خانوادگی از اهمیت ویژهای برخوردار است. بر اساس مقررات قانونی، اعطای نام خانوادگی بر اساس نسب پدری کودک انجام میگیرد؛ از این رو این اسناد در دعاوی حقوقی مترتب بر نسب میتوانند به عنوان دلایل اثباتی مورد استناد قرار گیرند. بنابراین تنظیم صحیح این اسناد و مطابقت آنها با واقع، تأثیر مستقیم در حقوق صاحبان سند و نیز حقوق اشخاص ثالث خواهد داشت. با ظهور و توسعه فنآوری مدرنِ استفاده از روشهای کمک باروری، سؤالات گوناگونی در زمینههای مختلف حقوقی، از جمله وضعیت ثبت اسناد سجلی کودکان متولد شده از طریق اهدای جنین، مطرح شده است. بیشتر کشورهای غربی روش اهدای ناشناخته جنین (محرمانگی) را برگزیدهاند و تعدادی از کشورها نیز به اهدای شناخته جنین تمایل پیدا کردهاند. این مقاله تلاش دارد با مطالعه دلایل اهدای ناشناخته جنین، به این سؤال پاسخ دهد: آیا اهدای ناشناخته جنین با قواعد و مقررات فقهی و حقوقی سازگاری دارد؟ در صورت منفی بودن پاسخ، چه راه حل مناسبی برای حل این معضل حقوقی میتوان ارائه کرد؟